O Dziecię Jezus, uciekam się do Ciebie i błagam Cię przez wstawiennictwo Twej Świętej Matki, wspieraj mnie w tej potrzebie, którą Ci dziś przedstawiam (…), gdyż wierzę mocno, że jako Bóg możesz wszystko uczynić. Oczekuję z ufnością otrzymania  Twej świętej łaski, kocham Cię z całego mego serca i ze wszystkich sił mojej duszy. Żałuję szczerze, żem Cię obraził grzechami i proszę o łaskę, abym już ich więcej nie popełniał. Postanawiam przeto nigdy już Ciebie nie obrażać i raczej wszystko wycierpieć, aniżeli w czymkolwiek Tobie się nie podobać! Pragnę odtąd wiernie Ci służyć. Dla miłości Twej, o Boże Dziecię, będę kochał bliźniego swego jak siebie samego. O, Dziecię Wszechmocne, o Jezu, błagam cię jeszcze raz, wesprzyj mnie w tej potrzebie.  Daj mi łaskę posiadania Ciebie w wieczności z Maryją i Józefem świętym, abym mógł Ciebie chwalić wraz z Aniołami całego niebieskiego dworu. Amen.

Tekst na podstawie modlitwy objawionej przez Matkę Bożą w 1638 roku
karmelicie ojcu Cyrylowi – modlącemu się w kaplicy klasztoru karmelitańskiego w Pradze.